სოხუმის ჭრელი
საზოგადო სახელი: სიმინდი 
სახეობის სახელწოდება Zea mays L.
ქვესახეობის სახელწოდება: Zea mays subsp. tunikata Zhuk.
ჯიშ-პოპულაციის სახელწოდება: სოხუმის ჭრელი - Zea mays ‘ Sokhumis Tshreli’
წარმოშობა: გავრცელებული იყო სოხუმის რაიონის ბარის ზონაში (სოფ. გუმისთა).
პოპულაციის დახასიათება: ვეგეტაციის მხრივ საგვიანო ჯიშად ითვლება. ბარტყობა მცირედ ახასითებს. ფოთლების რაოდენობა მცენარეზე 15–17. მიწისზედა მუხლების რაოდენობა 11–13. ტაროს სიგრძე 12–14 სმ. ტაროზე 8–10 მწკრივია. მარცვალი ჭრელია (თეთრი, ყვითელი). მარცვალი კილიანი, ანუ პერანგიანია. სიმინდის ეს ჯგუფი მკვეთრად განსხვავდება სხვა ჯგუფებისაგან იმით, რომ მის ტაროზე თვითოეული მარცვალი მოთავსებულია ღონივრად განვითარებულ თავთუნისა და ყვავილის კილებში. 1000 მარცვლის მასაა 410 გრამი. ნაქუჩის ფერი თეთრია.
დღევანდელი მდგომარეობა: ჯიშ-პოპულაცია დაცულია აგრარული უნივერსიტეტის მცენარეთა გენეტიკური რესურსების ბანკში. გავრცელების შესახებ დღეისათვის დაზუსტებული ინფორმაცია არ არსებობს.
დამატებითი ინფორმაცია: მასალა შემოტანილია სოხუმიდან 1972 წელს ექსპედიციის საშუალებით. კილიანი სიმინდის მარცვლის მდარე ხარისხის გამო და აგრეთვე იმ მიზეზითაც, რომ მარცვალი ძნელად გამოიფშვნება კილებიდან, ამ ფორმამ ფეხი ვერ მოიკიდა სოფლის მეურნეობაში და წარმოებაში. საქართველოში შემორჩენილია, როგორც სიმინდის ერთ-ერთი ქვესახეობა.
წყაროები: ი. ლომოური, მარცვლეული კულტურები (ნაწილი მე–2), თბილისი, 1950 წ.