ხუშია შავი
ჯიშის სახელწოდება: ხუშია შავი
სინონიმი: ხუშიას ვაზი
წარმოშობა: გურია

მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: ზრდის კონუსი თეთრი-მონაცრისფროა, მოწითალო ელფერით, ქეჩისებურად შებუსული ბეწვისებური ბუსუსით. ყლორტი ღია მწვანე, საკმაოდ სქლად შებუსული მონაცრისფრო ბეწვისებური ბუსუსით. შებუსვა უფრო ძლიერდება ყლორტის წვერისკენ.
ზრდასრული ფოთოლი: მცირე ან საშუალო სიდიდის, მომრგვალო ან განივ-ოვალური, სამი-ხუთნაკვთიანი, საშუალოდ დანაკვთული. ყუნწის ამონაკვეთი დახურულია, ვიწრო ელიფსური, ზოგჯერ განივ-ელიფსური ფორმის ამონაკვეთით, იშვიათად ღიაა, თაღისებურია ბრტყელი ფუძით. კბილები ვიწრო სამკუთხედისებურია მახვილი წვერით, იშვიათად განიერ-სამკუთხედისებურია მახვილი ან მომრგვალებული წვერით. ფირფიტის ქვედა მხარე სქლად არის შებუსული, ქეჩისებურია.
ყვავილი: ორსქესიანი.
მტევანი: საშუალო ზომისაა, ცილინდრულ-კონუსური ფორმის,
საკმაოდ კუმსი, საშუალო მასა - 130,0 გ.
მარცვალი: საშუალო ზომის, მომრგვალო, შავი ფერის, სქლად დაფენილი ცვილით. კანი მკვრივია. რბილობი ხორციან-წვნიანია, აქვს ჩვეულებრივი ტკბილი გემო. წვენი უფერულია. ერთ-, ოთხწიპწიანი.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 18,5 %, მჟავიანობა 9,5-10,0 გ/ლ.
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე.
ღვინის დახასიათება: ადგილობრივი მოხმარების სუფრის წითელი ღვინო, არაჰარმონიული, დაბალი ხარისხის.
დამატებითი ინფორმაცია: საგვიანო სიმწიფის პერიოდის ჯიშია. ვაზი საშუალო ან ძლიერი ზრდისაა. ძლიერად ზიანდება ნაცრით.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში.
წყაროები:
რამიშვილი მ., გურიის, სამეგრელოს და აჭარის ვაზის ჯიშები, გამომცემლობა „ტექნიკა და შრომა“, თბილისი, 1948, გვ. 111-112.
ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი. 1987. გვ. 248.
Рамишвили М.А., Хушиа шави. В: Ампелография СССР, Малораспространенные сорта винограда, Отв.ред. Негруль А.М., Изд-во Пищевая Промышленность, Москва, Том III, 1966, Ст. 376-377.
ავტორი: ირმა მდინარაძე