კუპრაშვილისეული
ჯიშის სახელწოდება: კუპრაშვილისეული
სინონიმი: უცნობია
წარმოშობა: იმერეთი

მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: ზრდის კონუსი თეთრია, ვარდისფერი წერტილებითა და სქელი ქეჩისებური შებუსვით. პირველი - მესამე ფოთოლი მოყვითალო ან ბრინჯაოსფერია, მეოთხე-მეხუთე ფოთოლი - მოყვითალო-მომწვანო, ბრინჯაოსფერი ელფერით. ღერო ბაცი მწვანეა, სუსტად შებუსული.
ზრდასრული ფოთოლი: დიდი ზომისაა, მომრგვალო, ხშირად გულის ფორმის, სამ-, ხუთნაკვთიანი, სუსტად დანაკვთული, ზოგჯერ თითქმის მთლიანი. ფოთლის ყუნწის ამონაკვეთი ღიაა, ჩანგისებური ან თაღისებური, მახვილი ფუძით, ზოგჯერ დახურული. კბილები ხერხისებურ-სამკუთხედისებურია. ფოთლის ქვედა მხარე დაფარულია საშუალო ჯაგრისებურ -აბლაბუდისებური შებუსვით.
ყვავილი: მდედრობითი.
მტევანი: საშუალო ზომის, კონუსური, იშვიათად ცილინდრულ-კონუსური, ზოგჯერ ფრთიანი, კუმსი ან საშუალო სიკუმსის. საშუალო წონა - 161 გ.
მარცვალი: მუქი ლურჯი ფერისაა, საშუალო სიდიდის,
მომრგვალო, იშვიათად მცირედ ოვალური, ცვილის სქელი ნაფიფქით. კანი სქელი, უხეში, მკვრივი, ადვილად შორდება რბილობს. რბილობი წვნიანია, სასიამოვნო გემოსი.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 21,3 – 23,50 %, მჟავიანობა 10,0 -13,0 გ/ლ.
მოსავლიანობა: 7,0 - 8,0 ტ/ჰა.
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე.
ღვინის დახასიათება: ადგილობრივი მოხმარების სუფრის ღვინო, ბროწეულისფერი, საშუალოდ ექსტრაქტული, სასიამოვნო, ცოცხალი გემოთი.
დამატებითი ინფორმაცია: კუპრაშვილისეულს ახასიათებს საშუალო ზრდა-განვითარება და საშუალო მოსავლიანობა. ყურძენი სრულ სიმწიფეში შედის ოქტომბრის დასაწყისში. ნაკლებად ზიანდება სოკოვანი დაავადებებით. შედარებით ყინვა და გვალვაგამძლეა. მტევანს ახასიათებს არათანაბარი სიმწიფე, მცირე რაოდენობით მწვანე, განუვითარებელი მარცვლები.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში
წყაროები:
ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1987, გვ. 231.
Табидзе Д. И., Купрашвилисеули, В: Ампелография СССР, Малораспространённые сорта винограда,Отв. Ред. Негруль А.М., Изд-во 'Пищевая промышленность', Москва,1965, Том II, ст. 239-242.
ავტორი: ეკატერინე აბაშიძე
