სეურა
ჯიშის სახელწოდება: სეურა
სინონიმი: კორტნული, სევურა
წარმოშობა: რაჭა
მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: შებუსულია, ნარინჯისფერი ელფერით. გვირგვინს ვარდისფერი ლაქებით.
ზრდასრული ფოთოლი: საშუალო ზომისაა, თითქმისოვალური,სამ-, ხუთნაკვთიანი, საშუალოდ, ზოგჯერ ძლიერ ან სუსტად დანაკვთული. ფოთლის ყუნწის ამონაკვეთი ღიაა, თაღისებრი, მახვილი ფუძით. კბილები სამკუთხედისებურია, მცირედ ამოზნექილი გვერდებით. ფოთლის ქვედა მხარე დაფარულია ქეჩისებური შებუსვით.
ყვავილი: ორსქესიანი.
მტევანი: საშუალო ან პატარა ზომისაა, კონუსური, საშუალო სიკუმსის. საშუალო წონა - 120-130 გ.
მარცვალი: მუქი წითელი ფერის, საშუალო ან პატარა ზომის, მრგვალი, ცვილით დაფარული. კანი - საშუალო სისქის და მკვრივი. რბილობი წვნიანია, ჩვეულებრივი, მომჟავო-მოტკბო გემოსი.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 19,0 - 21,0 %, მჟავიანობა 8,5-7,3 გ/ლ.
მოსავლიანობა: 7.5-8.0 ტ/ჰა.
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე
ღვინის დახასიათება: ევროპული ტიპის, სუფრის წითელი ღვინო.
დამატებითი ინფორმაცია: სეურას ახასიათებს საშუალო ზრდა-განვითარება და საშუალო მოსავლიანობა. ყურძენი სრულ სიმწიფეში შედის სექტემბრის ბოლოს, ოქტომბრის დასაწყისში. სოკოვან დაავადებათა მიმართ გამძლეობით არ გამოირჩევა. შედარებით ნაკლებად ზიანდება ფილოქსერით.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში.
წყაროები:
მიროტაძე ა., რაჭა-ლეჩხუმის ვაზის ჯიშები, მევენახეობა-მეღვინეობის კვლევითი ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1939, გვ. 69-72.
ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1987, გვ. 237.
Миротадзе А. В., Деметрадзе В.С., Сеура, В: Ампелография СССР, Малораспространённые сорта винограда, Отв. Ред. Негруль А.М., Изд-во 'Пищевая промышленность', Москва,1966,Том III, ст. 132-133.
ავტორი: ეკატერინე აბაშიძე