თეთრა
ჯიშის სახელწოდება: თეთრა
სინონიმი: უცნობია
წარმოშობა: აჭარა
სინონიმი: უცნობია
წარმოშობა: აჭარა
მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: ზრდის კონუსი ღია მწვანე, კიდეებზე მოწითალო ელფერით. ახალგაზრდა ფოთლები ღია მწვანეა მოწითალო-იისფერი ელფერით, ორივე მხრიდან საკმაოდ სქლადაა შებუსული აბლაბუდისებური ბუსუსით. ყლორტი მომწვანოა, მზიანი მხრიდან ღია წითელი, მცირედ შებუსულიაბლაბუსდისებური ბუსუსით.
ზრდასრული ფოთოლი: საშუალო ზომის, ფორმით მომრგვალო ან ოდნავ ოვალურია, სამნაკვთიანი, იშვიათად ხუთნაკვთიანი, მცირედ დანაკვთული. ყუნწის ამონაკვეთი ღიაა, ჩანგისებური ან ისრისებური მომრგვალო-წამახვილებული ფუძით. კბილები ხერხკბილა-სამკუთხედისებური ან სამკუთხედისებურია მახვილი წვერით. ფირფიტის ქვედა მხარე მცირედაა შებუსული აბლაბუდისებური ბუსუსით.
ყვავილი: ორსქესიანი.
მტევანი: საშუალო ზომის, ცილინდრულ-კონუსური ფორმის, საშუალო სიკუმსის, იშვიათად თხელი, საშუალო მასა შეადგენს 220,0 გრამს.
მარცვალი: საშუალო ზომის, მომრგვალო ან ოდნავ ოვალური, ღია მწვანეფერის, მზიანი მხრიდან მომწვანო-ქარვისფერი, სქლად დაფენილი ცვილით. საკმაოდ სქელკანიანი. რბილობი წვნიანი, ხორციანი, სასიამოვნო, ტკბილი გემოთი. უმეტესად სამწიპწიანი.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 18,0-19,0 %, მჟავიანობა 10,0 გ/ლ.
მოსავლიანობა: 100,0 კგ/ძირზე (მაღლარად ფორმირების შემთხვევაში).
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე.
ღვინის დახასიათება: სუფრის თეთრი ღვინო, საკმაოდ ჰარმონიული, ხილის ტონებით.
დამატებითი ინფორმაცია: გამოიყენება აგრეთვე ყურძნის წვენის დასამზადებლად და ადგილობრივი მოხმარების სასუფრე ყურძნად. საგვიანო სიმწიფის პერიოდის ჯიშია. ვაზი ძლიერი ზრდისაა.ძლიერ ზიანდება სოკოვანი დაავადებებით, განსაკუთრებით - ჭრაქით.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში.
წყაროები:
რამიშვილი მ., გურიის, სამეგრელოს და აჭარის ვაზის ჯიშები, გამომცემლობა „ტექნიკა და შრომა“, თბილისი, 1948, გვ. 161-164.
ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1987, გვ. 227.
Рамишвили М.А., Тетра. В: Ампелография СССР, Малораспространенные сорта винограда, Отв. ред. Негруль А.М.,Изд-во Пищевая Промышленность. Москва,1966, Том III, Ст. 230-232.
ავტორი: ირმა მდინარაძე