ბუტკო
ჯიშის სახელწოდება: ბუტკო
სინონიმი: ბუტკუ, ბუტკუა, ბუტკოი
წარმოშობა: აჭარა
სინონიმი: ბუტკუ, ბუტკუა, ბუტკოი
წარმოშობა: აჭარა
მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: ზრდის კონუსი ღია მწვანეა, მოწითალო ელფერით, სქლად შებუსული თეთრი ბუსუსით. ახალგაშლილი პირველი ფოთლები ზედა მხრიდან ღია მწვანეადა ორივე მხრიდან შებუსულია თეთრი ბუსუსით. ყლორტი ღია მწვანე, მზიანი მხრიდან ღია ღვინისფერი-წითელი ფერის.
ზრდასრული ფოთოლი: საშუალო სიდიდის, მომრგვალო ან ოდნავ ოვალური, სამნაკვთიანი, მცირედ დანაკვთული. ყუნწის ამონაკვეთი ღიაა, ისრისებური, თანასწორგვერდიანი, განიერი, ზოგჯერ თაღისებურია, მომრგვალებული და განიერი ფუძით. კბილები სამკუთხედისებურია, მახვილი წვერით, ან ხერხკბილა-სამკუთხედისებური. ფირფიტის ქვედა მხარე საკმაოდ სქლადაა შებუსული აბლაბუდისებური ბუსუსით, გარდამავალი ქეჩისებურში.
ყვავილი: ორსქესიანი.
მტევანი: საშუალო ზომის, ცილინდრულ-კონუსური, ზოგჯერ ცილინდრული ფორმის, თხელი, იშვიათად საშუალო სიკუმსის, საშუალო მასა შეადგენს 96,0 გრ-ს.
მარცვალი: საშუალო ზომის, მომრგვალო, მუქი ლურჯი - თითქმის შავი ფერის, თხელკანიანი. რბილობი მცირე ხორციანი და წვნიანი, საკმაოდ სასიამოვნო ტკბილი გემოსი. უმეტესად სამწიპწიანია.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 18,0-19,0 %, მჟავიანობა 10,0 გ/ლ.
მოსავლიანობა: 70-100 კგ/ძირზე (მაღლარად ფორმირების შემთხვევაში).
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე.
ღვინის დახასიათება: ადგილობრივი მოხმარების სუფრის წითელი მსუბუქი ღვინო.
დამატებითი ინფორმაცია: გამოირჩევა უხვმოსავლიანობით და წვენის მაღალი გამოსავლიანობით. გამოიყენება აგრეთვე ყურძნის წვენის დასამზადებლად. საგვიანო სიმწიფის პერიოდის ჯიშია. ვაზი საშუალო ზრდისაა. ძლიერად ზიანდება სოკოვანი დაავადებებით - განსაკუთრებით ნაცრით.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში.
წყაროები:
რამიშვილი მ., გურიის, სამეგრელოს და აჭარის ვაზის ჯიშები, გამომცემლობა „ტექნიკა და შრომა“, თბილისი, 1948, გვ. 201-203;
Рамишвили М. А., Бутко, В: Ампелография СССР, Малораспространенные сорта винограда, Отв. ред. Негруль А.М., Изд-во Пищепромиздат, Москва, 1963, Том I, Ст. 262-264.
ავტორი: ირმა მდინარაძე