საქართველოს აგრარული ბიომრავალფეროვნება

მთავარი
/
პროექტის შესახებ
/
კონტაქტი
 / 

ENG

ტაგიძურა


ჯიშის სახელწოდება: ტაგიძურაtagizura-2 სინონიმი: უცნობია წარმოშობა: აჭარა
მოკლე აღწერა: ახალგაზრდა ყლორტი: ზრდის კონუსი და ახალგაზრდა ფოთლები სქლად არის შებუსული ქეჩისებურად, მოთეთრო-ნაცრისფერია, კიდეებზე - მოწითალო-ვარდისფერი. ყლორტი ღია მწვანეა, მცირედ შებუსული აბლაბუდისებრი ბუსუსით. ზრდასრული ფოთოლი: საშუალო ზომისაა, მომრგვალო, ან ოდნავ ოვალური, სამნაკვთიანი, მცირედ დანაკვთული. ყუნწის ამონაკვეთი განიერ-ისრისებურია, ოდნავ წამახვილებული ფუძით, იშვიათად ჩანგისებური. კბილები სამკუთხედისებური და ხერხკბილა-სამკუთხე­დი­სებუ­რია მახვილი ან მომრგვალო წვერით. ფირფიტის ქვედა მხარე სქლად არის შებუსული, ქეჩისებურია. ყვავილი: ორსქესიანი. მტევანი: საშუალო ან დიდი ზომისაა, ცილინდრულ-კონუსური ფორმის, დატოტვილი, თხელი, საშუალო მასა შეადგენს 265,0 გ-ს. მარცვალი: საშუალო ზომისაა, მომრგვალო ან ოდნავ tagizuraოვალური, შავი ფერის, სქელკანიანი. რბილობი წვნიანია, ხორციანი, ჩვეულებრივი გემოსი. უმეტესად ორწიპწიანი. მოსავლიანობა: 7,5 ტონა/ჰექტარზე (მაღლარად ფორმირების შემთხვევაში) სამეურნეო მიმართულება: საღვინე. ღვინის დახასიათება: ადგილობრივი მოხმარების სუფრის წითელი ღვინოა, სახელწოდებით „ტაგიძურის ღვინო“.
დამატებითი ინფორმაცია: ნაყოფი გამოიყენება აგრეთვე ადგილობრივი მოხმარების სასუფრე ყურძნად. საგვიანო სიმწიფის პერიოდის ჯიშია. ვაზი ძლიერი ზრდისაა. სოკოვან დაავადებათა მიმართ ნაკლებად გამძლეა, განსაკუთრებით ადვილად ზიანდება ჭრაქით. დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში. წყაროები: რამიშვილი მ., გურიის, სამეგრელოს და აჭარის ვაზის ჯიშები, გამომცემლობა „ტექნიკა და შრომა“, თბილისი, 1948, გვ. 182-185; ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1987, გვ. 238; Рамишвили М.А., Тагидзура, В: Ампелография СССР, Малораспростра­ненные сорта винограда,Отв. ред. Негруль А.М.,Изд-во Пищевая Промышленность, Москва,1966,Том III, Ст. 199-201. ავტორი: ირმა მდინარაძე