რცხილი
ჯიშის სახელწოდება: რცხილი
სინონიმი: რცხილა, შავრცხილა
წარმოშობა: რაჭა-ლეჩხუმი
სინონიმი: რცხილა, შავრცხილა
წარმოშობა: რაჭა-ლეჩხუმი
მოკლე აღწერა:
ახალგაზრდა ყლორტი: საკმაოდ შებუსული, ოქროსფერი ელფერით. გვირგვინის და პირველი ორი ფოთლის ნაპირებზე ბაცი ვარდისფერი ლაქებით.
ზრდასრული ფოთოლი: საშუალო ზომისაა, თითქმის ოვალური, სამ-, ხუთნაკვთიანი, ღრმად ან საშუალოდ დანაკვთული. ყუნწის ამონაკვეთი ღიაა, ჩანგისებური, ძარღვებით შემოსაზღვრული ფუძით ან, იშვიათად, მომრგვალებული ფუძით, ზოგჯერ ცალ მხარეს - დეზით. კბილები ფართო, სამკუთხედისებრია, ამოზნექილი გვერდებით. ფოთლის ქვედა მხარე დაფარულია სქელი ქეჩისებური შებუსვით.
ყვავილი: ორსქესიანი.
მტევანი: საშუალო ზომის, კონუსური, საშუალოდ კუმსი ან თხელი. საშუალო წონა - 120-130 გ.
მარცვალი: მუქი ვარდისფერი/წითელი, საშუალო ზომის, ოვალური. კანი მკვრივი, ცვილის სქელი ნაფიფქით. რბილობი წვნიანია, ჩვეულებრივი გემოსი.
ყურძნის წვენი: შაქრიანობა 18,0-21,1 %, მჟავიანობა 7,25 -11,0 გ/ლ.
მოსავლიანობა: 1,7–2,2 კგ/ძირზე.
სამეურნეო მიმართულება: საღვინე
ღვინის დახასიათება: ადგილობრივი მოხმარების სუფრის ღვინო, გამჭვირვალე, ბაცი წითელი (ბროწეულისფერი), სასიამოვნო, რბილი, ცოცხალი გემოსი.
დამატებითი ინფორმაცია: რცხილს ახასიათებს საშუალო ზრდა-განვითარება და საშუალო მოსავლიანობა. ყურძენი სრულ სიმწიფეში შედის სექტემბრის ბოლოს. ძალიან სუსტ გამძლეობას იჩენს სოკოვან დაავადებათა მიმართ.
დღევანდელი მდგომარეობა: საკოლექციო ჯიში
წყაროები:
მიროტაძე ა., რაჭა-ლეჩხუმის ვაზის ჯიშები, მევენახეობა-მეღვინეობის კვლევითი ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1939, გვ.17-20.
ცერცვაძე ნ., საქართველოში გავრცელებული ვაზის ჯიშების სარკვევი, საქართველოს მებაღეობის, მევენახეობისა და მეღვინეობის ინსტიტუტის გამოცემა, თბილისი, 1987, გვ. 236.
Деметрадзе В.С., Миротадзе А. В., Рцхили, В: Ампелография СССР, Малораспространённые сорта винограда,Отв. Ред. Негруль А.М., Изд-во 'Пищевая промышленность', Москва, Том III,1966,ст. 48-49.
ავტორი: ეკატერინე აბაშიძე