საქართველოს აგრარული ბიომრავალფეროვნება

მოკლე აღწერა: ხრამული ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი კვებითი ღირებულებისა და პროდუქტიულობის მქონე თევზის სახეობაა. ხასიათდება მაღალი პლასტიკურობით. სხვადასხვა პირობებში მისგან ყალიბდება ნიშან-თვისებებით ერთმანეთისაგან მკვეთრად განსხვავებული ფორმები, რაც არის იმის ერთ-ერთი მიზეზი, რომ ჩვენში განასხვავებენ ამ თევზის 3 სახეობასა და 1 ქვესახეობას. სხეულის სიგრძე აღწევს 50 სმ- ს, მასა 2.5კგ-მდე (საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ფონდის „ბუნების ისტორიის“ კოლექციაში შენახული, 1874 წელს დაჭერილი ხრამულის ექსპონატი). ჩვეულებრივ გვხვდება უფრო პატარები. ქვედა ტუჩი წაწვეტებული და გარქოვანებული აქვს, შუბლი ოდნავ ამოზნექილი, ზურგი კეფის უკან ოდნავ შეჭყლეტილია. თითისტარისებური ფორმის სხეულის წინა ნაწილი სქელი, მაღალი, უკანა ნაწილი კი შედარებით წვრილია და დაბალი. ზურგი მუქი ლურჯი - თითქმის შავია, გვერდები, ახალგაზრდებში, ნაცრისფერია, ზრდასრულებში - მოწაბლისფრო ნაცრისფერი, მუცელი კი ღია ნაცრისფერია, ზურგის, მკერდისა და კუდის ფარფლები მუქი ნაცრისფერი, მუცლის წყვილი ფარფლი მოყვითალო ელფერით, ქერცლს, არცთუ იშვიათად, ნაპირზე მუქი არშია გასდევს; აქვს ერთი ულვაში. ტიპური ბალახისმჭამელი თევზია - იკვებება პერიფიტონით , ასევე დეტრიტით. სქესობრივად მწიფდება 2-5 წლამდე ასაკში. ტოფობსმაისის პირველი დეკადიდან აგვისტომდე, თხელწყლიან, ქვაქვიშიან ადგილებში, როდესაც წყლის ტემპერატურა +15...+200C-ის ფარგლებშია. ნაყოფიერება მდინარეში აღწევს 6-30 ათას კვერცხს, ტბაში და წყალსაცავში 90 ათასამდე. ტოფობს რამდენიმე ჯერად. ქვირითის დიამეტრი 0.6-1.0მმ-ს შეადგენს. ჩანასახის განვითარება +150C ტემპერატურაზე გრძელდება 8-10 დღე-ღამეს. მისი ქვირითი გამრავლების დროს შხამიანია.