ცანავა ლობიო
სახეობის სახელწოდება: Phaseolus vulgaris L.
ჯიშის სახელწოდება: ცანავა Phaseolus vulgaris ‘Tsanava’
წარმოშობა: გამოყვანილია საქართველოს მიწათმოქმედების სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის მცხეთის სელექციის სადგურში ადგილობრივი ფორმებიდან ინდივიდუალური გამორჩევის გზით, ავტორები - ლ. დეკაპრელევიჩი, გ. აბესაძე, ე. დგებუაძე, და ა. შ.
ჯიშის დახასიათება:საშუალო საადრეო ჯიშია. აღმოცენებიდან ყვავილობამდე ესაჭიროება 40-50 დღე, მარცვლის მომწიფებამდე 85-100 დღე. ჯიში ნახევრად ხვიარაა, სიმაღლე მინდვრის პირობებში 24-40 სმ-ია. დატოტვა საშუალო აქვს, ფოთოლი ფართო, კვერცხისებრი ფორმისაა - გადაზრილი წვეროთი. პარკი ოდნავ მოხრილი და სუსტად დანაოჭებულია, 7-10 სმ სიგრძითა და 8-10 მმ სიგანით. პარკის განვითარების გვიან ფაზაში პერგამენტის შრე შესამჩნევია. ნაწიბური ზოგჯერ ძაფიანია. დაუმწიფებელი პარკი მწვანეა ვარდისფერ-მეწამული ლაქებითა და ზოლებით. თესლი კვერცხისებრი ფორმისაა, ჭრელი, ღია ყვითელ ფონზე მეწამული ფერის ლაქებით. თესლის სიგრძეა 11-12 მმ, სიგანე - 7-9 მმ. 1000 მარცვლის მასაა 420-430 გრ. უნივერსალური ჯიშია.
დღევანდელი მდგომარეობა: ამჟამად ინახება აგრარული უნივერსიტეტის მცენარეთა გენეტიკური რესურსების ბანკში.
წყაროები: შოთა ობოლაძე, საბოსტნე პარკოსანი კულტურები. გამომცემლობა „საბჭოთა საქართველო“, თბილისი 1984, გვ. 27.
დამატებითი ინფორმაცია: იყენებენ როგორც საპარკედ ისე სამარცვლედ, პარკის ღირსება მწვანე სახმარად საშუალოა, მარცვალი კი მაღალი გემური თვისებებით ხასიათდება. სოკოვანი დაავადებებით ნაკლებად ზიანდება, ზოგჯერ აღენიშნება ანტრაქოზი.